duy19
Uzak Şehir Yalnızlıkları[-özgür-]
Uzak şehir yalnızlıkları bendeki
Bir kasaba hayal ettğim şöyle
Sessiz sakin..
Tahta bir ev düşlediğim ..
Birde kış olsun dışarıda kar fırtına
Ben odun dolu sobamın başında
Hiç bir şey istemiyorum huzurdan başka
Ne düşünmek bazen yazmakda istemiyorum..
Işıklı kent akşamlarından birde abartılı
Her köşe bası kalabalıktan kaçışlarım
Bazen içten içe feryatlarım…
Kendi figanını kendisi duyan zavallı ben…
Ucuzlamış kolay sevgiler yaşıyorum sanıpda
Ortasında kaldığında şaşırdığın
Öylesi bir şey işte hani özel olsun derken sevgili
Durduk yere kendi güzelliğnden olursun ya
Varıp gidesim var penceresine birikmiş kar arasında
İki kardelenle süslenmiş bir dağ evinin olduğu
Uzak çok uzak bir şehir yalnızlığına