duy18
Kahve Gözlüm[-özgür-]
Yol mechul gide durduğum sefer meçhul
Hangi limanda dursa gönül
Kalakalmışken en yalnızlar diyarında
Hangi okyanusda soğutsam sensiz yanan kavrulan
Şu aciz şu biçare kalbi
Mevsimler baharı görse ne çare …
Duruşum bakışım nefes alışım öyle acı ki!
Korkuyorum işde korkuyorum neyine yalan söyleyeyim
Kahve gözlüm sensiz kalmaktan
Şimdi uzaklardasın haykırsamda duymayacaksın
Oynarken düşmüş yara almış bir çocuk çaresizliği bende
Öyleyim işde tüm masumluğumla haykırıyorum duysanda duymasanda
Seviyorum seni…
Engeline olmazına inat bir ömür hayalle avucağımı bilsem de
Seviyorum seni kahve gözlüm